Als iemand sterft, is het eerste wat je moet doen niets.
Ren niet weg en bel de verpleegster. Neem de telefoon niet op. Haal diep adem en wees aanwezig tot de omvang van het moment.

Er is een gratie om aan het bed te staan van iemand van wie je houdt terwijl ze de overstap maken van deze wereld. Op het moment dat ze hun laatste adem uitblazen, is er een ongelooflijke heiligheid in de ruimte. De sluier tussen de werelden opent zich.

We zijn zo onvoorbereid en ongetraind in hoe we met de dood om moeten gaan dat soms een soort paniekreactie begint. “Ze zijn dood!”

We wisten dat ze zouden sterven, dus hun dood zijn is geen verrassing. Het is geen probleem dat opgelost moet worden. Het is heel triest, maar het is geen reden tot paniek.

Als er iets is, is hun dood reden om diep adem te halen, te stoppen en echt aanwezig te zijn bij wat er gebeurt. Als je thuis bent, misschien de ketel opzetten en een kopje thee zetten.

Aan het bed zitten en gewoon aanwezig zijn bij de ervaring in de kamer. Wat is er met jou aan de hand? Wat gebeurt er misschien voor hen? Welke andere presentaties zijn hier die hen misschien steunen op hun weg? Stem af op alle schoonheid en magie.

Pauzeren geeft je ziel de kans om zich aan te passen, want hoe voorbereid we ook zijn, een dood is nog steeds een schok. Als we direct in de “doe”-modus gaan, en 911, bellen of het hospice bellen, krijgen we nooit de kans om de omvang van het evenement te absorberen.
Geef jezelf vijf minuten of 10 minuten, of 15 minuten om gewoon te zijn. Je krijgt die tijd nooit meer terug als je hem nu niet neemt.

Daarna het kleinste ding doen wat je kunt. Bel degene die gebeld moet worden. Activeer alle systemen die moeten worden ingeschakeld, maar zet ze op het meest minimale niveau aan. Beweeg heel, heel, heel langzaam, want dit is een periode waarin het makkelijk is voor lichaam en ziel om gescheiden te raken.

Ons lichaam kan voorwaarts galopperen, maar soms hebben onze zielen het niet ingehaald. Als je de mogelijkheid hebt om stil te zijn en aanwezig te zijn, pak het dan.

Accepteer en acclimatiseer en pas aan wat er gebeurt. Dan, als de trein begint te rollen, en alle dingen die gebeuren na een dood, ben je beter voorbereid.

Straks krijg je geen kans om op adem te komen. Je moet het nu doen.

Aanwezig zijn op de momenten na de dood is een ongelooflijk geschenk aan jezelf, het is een geschenk aan de mensen met wie je bent, en het is een geschenk aan de persoon die net is overleden. Ze zijn maar een haar adem verwijderd.

Ze beginnen net aan hun nieuwe reis in de wereld zonder lichaam. Als je een rustige ruimte om hun lichaam en in de kamer bewaart, worden ze op een mooiere manier gelanceerd. Het is een dienst aan beide kanten van de sluier.”

Bron:  Sarah Kerr, Ritual Healing Practitioner en Death Doula